آلمان اگر چه 30 میلیون یوروی متعلّق به ایران را به حالت بلاتکلیف گذارد ، اما در مواجهه با واشنگتن به صراحت با اجرای تحریم ها علیه ایران مخالفت کرد.به نظر می رسد این مخالفت ها چیزی بیش از یک ابراز نگرانی است. از سوی دیگر چین در راهبرد جدید خود هراس را در جنگ تجاری به مخالف مستقیمش یعنی آمریکا تزریق کرده است. این کشور که دیگر نمی خواهد پلتفرم مونتاژ کشورهای غربی باشد ، جنگ آشکار تجاری خود را با اعمال تعرفه شانزده میلیارد دلاری بر روی کالای آمریکایی سامان داده است. در این رویارویی همه جانبه البته هیچ بازاری از سبد تجاری این کشور بیرون نخواهد ماند و طبیعی است بازار بزرگ ایران را حفظ خواهد نمود. بر همین سیاق چین اخیراً اعلام کرد واردات نفت خود از ایران را بدون توجه به تحریم ها ادامه خواهد داد و حتی مذاکرات اخیر آنان با آمریکا تنها با این علامت مثبت همراه شد که سطح واردات نفت این کشور از ایران افزایش پیدا نکند. تحلیلگران وزارت انرژی ایالات متحده نیز در چنین شرایطی ابهام خود را درباره میزان تاثیرگذاری تحریم ها بر صادرات نفت ایران اعلام کردند. آنان بر این نکته تاکید کردند که تحریم ها می تواند بر قیمت نفت اثر قابل توجهی داشته باشد.
ترکیه نیز که چالش های لفظی خود را با واشنگتن در سطح مقامات اول به طور جدی حفظ کرده است ، علاقه مندی خود را به ادامه تجارت انرژی با ایران مطرح نموده است و این بدان معنی است که به سیاست های آمریکا در قبال تحریم ایران وقعی نمی نهد.
این کشور که خریدار عمده گاز ایران است ، قرارداد خرید گاز طبیعی از ایران را تا سال 2026 ادا مه خواهد داد. پس تحریم های کشور ثالث نمی تواند تاثیری روی آن بگذارد. از سوی دیگر اتحادیه اروپا نیز شرکتهای اروپایی را در قبال تجارت با ایران آزاد گذاره است ، در عین حال در آخرین واکنش خود اعلام کرده است به دلیل پایبندی بر برجام ، شرکتهای تحریم کننده ایران را تحریم خواهد کرد.
روسیه اما سنت دیرین خود در مخالفت با آمریکا را همچنان دنبال می کند. حتی چالش های دموکرات ها مبنی بر دخالت روسیه در انتخاب ترامپ نیز نتواسنته است که از شدت این رویکرد تعارض آمیز بکاهد. اعمال تحریمهای جدید امریکا علیه این کشور و حمایت جدی کشورهای نظیر انگلیس از آن بر دامنه رسمی این تقابل ها افزوده است. در این شرایط روسیه از ایران به عنوان یک متحد در قبال تحریم های آمریکا حمایت کرده است. اگر چه دنیای سیاست ملاحظات خاص خود را دارد و همواره یک موضوع ، یک پروژه مستقل است و یک رویکرد محتمل و متفاوت را پیش روی قرار می دهد.
به نظر می رسد حمایت های این کشورها و اتحادیه اروپا از برجام و تقابل با تحریم های آمریکا یک موضع پیش برنده برای جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با سیاست های آمریکا تلقی می شود.