رضا براهنی در مورد صادق چوبک می‌گوید: «چوبک درباره یادداشت‌هایش به قدسی خانم (همسرش) حرف آخر را زد: همه‌شان را بسوزان! و او همه را سوزاند. آدمى به آن دقت چه‌طور حاصل 50 یا 60 سال دقت، قضاوت و تمرکز حافظه را در کمتر از دو ساعت خاکستر کرد؟! زنى به سفارش‏ او آثار پس‏ از «سنگ صبور» را خاکستر کرده، زنى دیگر خود او را. قدسى خانم مى‌گوید: اطمینان نداشت که پسرها به وصیتش‏ عمل کنند و عروس‏ را کفیل سوزاندن جسدش‏ کرد. در ذهن صادق چوبک چه مى‌گذشت؟ این خودسوزى و متن‌سوزى از کجا سرچشمه مى‌گرفت؟»

ه می‌شود من گرایش‌ زیادی به سینمای اجتماعی دارم، نفرت دارم، چرا که سینمای اجتماعی و سینمایی را که متعهد است، بسیار تنگ‌نظرانه می‌بینم؛ یعنی تعهد اجتماعی به گمان من یک تنگ‌نظری محض یا یک خودنمایی است.»