تا نشان سم اسبت گم کنند ترکمانا نعل را وارونه زن
چه کسانی در صندوقها و موسسات مالی نه تنها دولت که نظام جمهوری اسلامی را در معرض سقوط قرار دادند؟ نماینده‌ی اینها در مجلس چه کسانی هستند؟ چند دهه است که سیل قاچاق به کشور سرازیر می‌شود؟ آنانی که خودشان یا هم حزبی‌هاشان از تجارت قاچاق منتفع می‌شوند در کدام سوی ماجرا ایستاده‌اند؟
من از ابتدا منتقد کابینه‌ی دوم روحانی بودم اما نوع چینش و چرایی انتخاب او را درک می‌کنم.
راه حل بحرانهای ساختاری و فساد عمیق موجود در کشور پوپولیسم نیست. اینکه یک وزیر را مقصر قلمداد کنید بیراهه رفتن است. فرصت دادن به تخریب‌گران برای ادامه‌ی فساد است. عمدا یا سهوا سرپوش گذاشتن بر علت‌العلل همین مسائل است. تجاهل‌العارف است. مضحک آنکه حتی یکی از نمایندگان مجلس، خروج شرکتهای خارجی بعد از تحریمهای جدید آمریکا را به گردن وزیر اقتصاد انداخت.
با تعویض وزیران چیزی عوض نخواهد شد. شاید در یک جهت سیاست تغییر کند اما کمبودها، نقصان‌ها و واقعیتهای تلخ و عریان اقتصاد امروز کشور خود را از سوی دیگر به بدترین شکل نشان خواهد داد.
در این وضعیت جنگ اقتصادی، دولت را هراسان و سراسیمه نکنید. آن زمان که ماه عسلتان بود چشمتان را بستید و با سلام و صلوات به این وزرا رای دادید. خیلی‌ها از جمله این نویسنده عرض نمود به این کابینه رای ندهید، و شما هلهله کنان رای‌های بالای دویست دادید. مگر امروز چه چیزی تغییر کرده است؟
امروز یک چیز در بیرون از کشور تغییر کرده است. قدرتی به رویتان شمشیر کشیده است که نمی‌خواهید واقعیت او را به زبان بیاورید و ناچارید خود را به کوچه‌ی علی‌چپ بزنید و این و آن را به دم بدهید.
درست است که عالم هستی در ید قدرت بی‌همتای خداوند است اما دلار این پول بی‌همتا در ید دولت ترامپ است. پوپولیست‌ها اعم از اصلاح‌طلب و اصولگرا و خبرنگار و نماینده‌ی مجلس، آنهایی‌اند که آنرا به حساب نمی‌آورند. همانطور که ریشه‌های داخلی مشکلات اقتصادی را در حد یک وزیر فروکاسته‌اند. آنها دانسته یا ندانسته، تا چند صباحی دیگر ملت را خامِ بیراهه‌های خواسته یا ناخواسته‌ی خود می‌کنند بی هیچ نتیجه‌ای
صدبار اگر وزیر کار را عوض کنید و هزار بار اگر وزیر اقتصاد را عوض کنید، آش همان آش و کاسه همان کاسه است مادام که واقعیات قدرت جهان و ایران و تغییرات زمانه و مردمان را درک نکنید و نپذیرید.
