به‌گزارش میراث آیا به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، سیدمحمد بهشتی رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری امروز چهارشنبه 25 بهمن در در نهمین نشست پایگاه‌های میراث جهانی و میراث‌فرهنگی افزود: «پایگاه‌های میراث‌فرهنگی کشور در طول سال‌های اخیر با مشکلات بسیاری مواجه بوده‌اند به‌طوری‌که تعدادی از آن‌ها در دوره‌هایی تعطیل شدند.»
او افزود: «در سال‌های دور شرایط به گونه‌ای بود که فعالیت ما در آثار و سایت‌های مهم بسیار محدود بود. به‌عنوان مثال در سایت مهم تاریخی کشور از جمله چغازنبیل ما فقط آثار تاریخی را نگهداری می‌کردیم. در سایت مهمی چون تخت سلیمان تنها با دو نگهبان نگهداری می‌شد و در ایام سال کارشناسان حضور جدی در آنجا نداشتند و به ندرت پیش می‌آمد که حفاظت، مرمت، پژوهش و معرفی در کنار هم انجام شود.»
بهشتی افزود: «پس از بررسی هایی که انجام دادیم متوجه شدیم که باید یک الگوی مدیریتی راجع به اینکه آثار ما چیست و باید چه کاری برای آن‌ها انجام داد به‌دست آوردیم. به این نتیجه رسیدیم که ما باید در آثار خود حضور دائمی و همه جانبه داشته باشیم نه موقت. به‌طوری که حفاظت، پژوهش و معرفی توامان باید اتفاق بیفتد. چند سالی طول کشید تا این فکر به مرحله عمل درآید. در این میان دکتر طالبیان یکی از افرادی بود در چغازنبیل، بم و تخت جمشید اقدامات بسیار خوبی را انجام داد و به عبارتی معنای واقعی پایگاه را آشکار کرد.»
بهشتی اما به سفر مونیر بوشناکی مدیر سابق مرکز میراث جهانی و بازدید او از سایت‌های ایران اشاره کرد و افزود: «با توجه به اعتبار مسئولیتی که بوشناکی مدیر وقت مرکز میراث جهانی داشت باید از تمام سایت های تاریخی جهان بازدید می‌کرد به همین دلیل ما از او خواستیم که از سایت‌های ایران نیز بازدید کند. وقتی که بوشناکی برای نخستین بار الگوی ما در سایت‌های تاریخی تحت عنوان پایگاه‌ها را دید گفت که پایگاه یک الگوی یگانه است که هیچ کجای دنیا این کمال را تجربه نکرده است و این الگو باید سرمشق قرار گیرد.»
رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری کشور تاکید کرد: «آثاری که پایگاه‌ها در آن ایجاد شده آثاری هستند که از ظرفیت فوق‌العاده‌ای برخوردار هستند و در مقابل تمام پژوهش‌هایی که انجام می‌دهند مسئولیت دارند. از سوی دیگر پایگاه‌هایی چون پارسه و پاسارگاد شاخص‌ترین آثار دوره هخامنشی را دارد و باید تبدیل به پایگاه جهانی در مطالعات هخامنشی شود.»
او افزود: «پایگاه یک چتری باز می‌کند به اندازه همه جهان. بنابراین پایگاه‌ها در عمل می‌توانند جهانی و بین‌المللی باشند. آن‌ها باید امکان گفت‌وگو با مراکز جهانی داشته باشند و دستاوردهایی که در پایگاه‌ها رخ میدهد باید پژواک جهانی داشته باشد.»
بهشتی به موضوع نبود اعتبار در پایگاه‌ها اشاره کرد و افزود: «با اینکه بحث اعتبار موضوع قابل توجهی است و ما هم‌اکنون در دایره محدودی از منابع به سر می‌بریم اما تجربه نشان داده است که این اعتبارات نیست که ما را از اهداف خود دور می‌کند این افول رویاها و تنزل همت است که مانع از فعالیت‌های جدی می‌شود. به‌طوری که اگر همت ما عالی‌تر و رویاهای ما وسیع‌تر شود این وسعت و ارتفاع تحقق پیدا می‌کند.»
او گفت: «با اینکه پایگاه‌ها در گذشته شرایط بسیار سختی را پشت سر گذاشتند به‌طوری که عده‌ای هر کاری کردند تا پایگاه‌ها را از بین ببرند، اما با وجود این شاهد آنیم که پایگاه‌ها با اینکه ردیف بودجه و ساختار سازمانی نداشتند، اما مهم ترین بخش برای تربیت نیروی انسانی متخصص و کارشناس همین پایگاه‌ها بودند و هیچ بخشی از سازمان میراث‌فرهنگی به اندازه پایگاه‌ها در پدید آوردن نیروی انسانی متخصص ایفای نقش نداشت.»
اطلاع‌رسانی سرمایه اجتماعی پایگاه‌های میراث‌فرهنگی کشور است
بهشتی در ادامه سخنان خود موضوع اطلاع‌رسانی را بسیار مهم عنوان کرد و گفت: «در عمارت عالی‌قاپو اتفاقات بسیار خوبی رخ داده است به‌طوری که ما را سورپرایز می‌کند. اما با اینکه سورپرایز شدن اتفاق خوبی به نظر می‌رسد اما در این مورد بسیار بد است. چراکه شما پشت درهای بسته کارهای خوب می کنید اما هیچ‌کس خبر ندارد.»
رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری کشور گفت: «اطلاع‌رسانی سرمایه اجتماعی پایگاه‌های میراث‌فرهنگی است و میراث‌فرهنگی بدون سرمایه اجتماعی پیش نمی‌رود. یکی از کارهای پایگاه‌ها هنر اطلاع‌رسانی است. مدیران و کارشناسان پایگاه‌ها باید در رسانه حضور داشته باشند و لحظه لحظه اقدامات خود را خبر دهند.»
او افزود: «رسانه‌های ما دچار سوءتفاهم هستند در شرایط فعلی اینگونه به نظر می‌رسد که کارشناسان میراث‌فرهنگی کمر به قتل میراث‌فرهنگی بسته‌اند درحالی که این اتفاق و این سوءتفاهم ناشی از نبود اطلاع‌رسانی بموقع است. اینکه خبرنگاران این حوزه علم غیب از فعالیت‌ها و تخصص کارشناسان را ندارند گناه آن‌ها نیست. این وظیفه پایگاه‌هاست که باید اطلاع‌رسانی را به عنوان سرمایه اجتماعی خود بداند و در این راستا فعالیت‌های جدی کند.»
