به گزارش خبرگو ، به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، علی‌اکبر عشقی سرپرست هیئت باستان‌شناسی امروز دوشنبه 27 فروردین 97 با اعلام این خبر گفت: «دوره اشکانی، یکی از مقاطع طولانی تاریخی ایران است که متاسفانه کاستی‌های فراوانی در شناخت باستان‌شناسی و تاریخ آن وجود دارد.»
او با اشاره به توجه بسیاری از پژوهشگران به استان خراسان رضوی به عنوان بخشی از سرزمین جغرافیایی پارت که به عنوان خاستگاه اشکانیان مطرح شده است تصریح کرد: «با این وجود به‌دلیل کمبود پژوهش‌های بنیادی، شناخت باستان شناسی دوره اشکانی در منطقه با محدودیت‌های فراوانی روبه‌روست.»
این باستان‌شناس با ابراز خرسندی از اجرای برخی کاوش‌های باستان‌شناسی سال‌های اخیر، به‌ویژه در شهر تپه درگز واقع در شمال دشت مشهد گفت: «در این شرایط لزوم بررسی‌های دقیق‌تر و شناخت هر چه بیشتر محوطه‌ها و گونه‌شناسی سفال دوره اشکانی دشت مشهد بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.»
به گفته او، هیئت باستان‌شناسی در این طرح با استفاده از مواد فرهنگی حاصل از پژوهش‌های صورت‌گرفته در منطقه (موجود در آرشیو موزه بزرگ خراسان) و همچنین استفاده از تصاویر هوایی، ماهواره‌ای و بررسی‌های میدانی فعالیت خود را آغاز کرد.
عشقی اظهار کرد: «دشت مشهد، یک دشت میان‌کوهی است که از شمال به کوه‌های هزار مسجد واز جنوب به کوه‌های بینالود محدود می‌شود و رودخانه کشف‌رود از میان دشت در جهت غرب به شرق جریان دارد.»
سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اشاره به اینکه یکی از دلایل شکل‌گیری محوطه‌های باستانی راه‌های ارتباطی است تصریح کرد: «دسترسی به فلات ایران و شهر صددروازه از این منطقه به دلیل وجود رشته کوه‌های مرتفع از گذرگاه‌های طبیعی محدودی صورت می‌گرفته که منجر به پدیدآمدن محوطه‌هایی از دوره اشکانی در این محدوده شده است.»
او گفت: «تپه نادری مشهد و محوطه کبیر چناران از محوطه‌های مهم مورد بررسی هیئت باستان‌شناسی است که تا کنون آثار دوره اشکانی در آنها شناسایی شده است.
مطالعه و بازنگری باستان‌شناختی محوطه‌های اشکانی دشت مشهد (شهرهای مشهد، چناران، قوچان و فریمان ) با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد.»
