به گزارش خبرگو ،خونه به خونه به نسبت قدمت نساجی در قائم‌شهر و شموشک در نوشهر، تیم تازه‌تأسیس مازندران است که با خرید امتیاز از لیگ دو به لیگ یک صعود کرد اما ولخرجی‌های بزرگ این باشگاه در چند فصل اخیر صعود به لیگ برتر را برای آنها رقم نزد. خونه به خونه بابل از متمول‌ترین تیم‌های لیگ یک است، از هزینه‌های ۱۰-۱۵ میلیاردی در لیگ یک ابایی ندارد اما این باشگاه با تغییرات پی در پی سرمربی در سالهای اخیر اگرچه همیشه از تیم‌های مدعی لیگ یک بوده اما بازی صعود را حتی به تیم‌هایی که از لحاظ بنیه اقتصادی بسیار ضعیف بودند، باخته است.
خونه به خونه یک باشگاه خصوصی است که مدیرانش هرگز از توجیه اقتصادی تیمداری با این هزینه‌های گزاف اطلاعات دقیقی ارائه نکرده‌اند و تنها نکته‌‌ای که می‌تواند توجیه از نگاه بیرونی باشد، تبلیغ نشان تجاری این تشکیلات اقتصادی یا معافیت‌های مالیاتی است. فعالیت‌های تیلیغاتی و رسانه‌ای این باشگاه اما آنچنان جدی نیست، چون وقتی به سایت باشگاه خونه به خونه سر بزنید، هنوز اکبر میثاقیان را به عنوان سرمربی به شما معرفی می‌کند! در فوتبال زیان‌آور ایران، سرمایه‌گذاری خصوصی توأم با ولخرجی پرسش‌برانگیز است.
خونه به خونه این روزها از مدعیان اصلی صعود به لیگ برتر است، تیم دوم جدول لیگ یک. هدف اصلی آنها با دراگان اسکوچیچ صعود است اما قهرمانی در جام حذفی می‌تواند دنیای تازه‌ای برای تیم تازه‌تأسیس لیگ یک بسازد. ترجیح آنها اما تمرکز روی مسئله صعود است و اسکوچیچ هم پس از پیروزی امروز مقابل استقلال خوزستان گفت: «هنوز تا بازی با استقلال فرصت زیادی داریم. ( ۱۲ اردی‌بهشت ۹۷ در خرمشهر) درباره فینال جام حذفی صحبت نمی‌کنم. ما باید به لیگ برگردیم.»
خونه به خونه در بابل طرفداران پرشماری دارد. این تیم نشانه‌ای است روشن از این نکته که اگر محل سرمایه‌گذاری را درست انتخاب کنید، مثل پیکان و پاس و سایپا یک تاریخ را بی‌تماشاگر نمی‌گذرانید، چند دهه برای سکوهای خالی بازی نمی‌کنید و پول‌ها را به باد نمی‌دهید.
فینال جام حذفی اگر در دو بازی رفت و برگشت برگزار می‌شد، چه روز‌های زیبایی را روی سکوهای بابل و تهران می‌دیدیم.
