به گزارش خبرگو ،وقتی فدراسیون جهانی فوتبال قطعه ساخته‌شده آرش لباف و دی جی الیگیتور را به‌عنوان آهنگ کشور ایران در جام جهانی فوتبال سال ۲۰۰۶ آلمان برگزید، تازه آن زمان بود که فدراسیون فوتبال ایران متوجه شد سهل‌انگاری و بی‌توجهی به ساخت قطعه درخواستی فدراسیون با معیارهای یک موسیقی پر جنب‌وجوش چه شرایطی را می‌تواند رقم بزند. البته فدراسیون فوتبال ایران برای جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، قطعه‌ای با صدای علیرضا عصار و با کلام شاهکار بینش پژوه را به میدان فرستاده بود اما ازآنجایی‌که این آهنگ تحرک لازم برای ایجاد شورونشاط در میدان ورزش فوتبال را نداشت و سستی کلام آن موجب سردی فضا شده بود؛ خودبه‌خود مدیران فدراسیون جهانی فوتبال را وادار به تصمیم‌گیری برای سایر آثار ارسالی ایرانی‌ها و البته جایگزینی آن کشاند. آن‌چنان‌که فدراسیون ایران نیز نتوانست آنها را از این کار بر حذر کند. هرچند در سال ۲۰۰۶ میلادی سکان‌داران سیاست و اقتصاد و ورزش کشور کسانی بودند که در عرصه‌های بین‌المللی روزبه‌روز ما را محجورتر کردند و در رایزنی سیاسی و فرهنگی نشان داده بودند مرد این میدان نیستند و کم‌کاری آنها در قبال آهنگ جام جهانی فوتبال نیز در همین راستا بود اما این انتخاب نیمه دیگری داشت که اگر قصورات فدراسیون را در عرصه بین‌المللی نادیده بگیریم متوجه دلایل ایجابی آن خواهیم شد. و بررسی آن در شرایط امروز که دوباره بحث بر سر انتخاب خواننده قطعه جام جهانی با آوردن نامهایی چون علیرضا قربانی و سالار عقیلی بالاگرفته است کم ضروری نمی‌نماید.

رئیس کمیسیون عمران مجلس، با بیان اینکه خطای انسانی طرف چینی نیز در بروز سانحه برای سانچی دخیل بوده است، گفت: مجموعه از عوامل در بروز این حادثه دردناک دخیل بوده و مقصر مشخصی برای این سانحه نمی توان معرفی کرد.