به گزارش خبرگو ،با مرور همکاری های ایران و هند در سالهای اخیر، اکنون و پس از دیدار موفق روحانی از هند، همکاری های دو کشور از روابط دیپلماتیک فراتر رفته و بر پیشینه تاریخی و تمدنی استوار شده است.
 رهبران دو کشور در طول این سفر مذاکرات مثبت و سازنده ای در مورد افزایش همکاری ها در زمینه های منافع مشترک از جمله امنیت، دفاع ، تجارت، سرمایه گذاری، انرژی، ارتباطات منطقه ای انجام داده و در نهایت 9 توافقنامه میان ایران و هند امضا شد.
از زمان انتخاب مودی به عنوان نخست وزیر هند، دولت این کشور سعی کرده است سیاست خود را در مقابل ایران احیا کند. یکی از اقدامات موثر وی در افزایش نقش منطقه ای هند، سفر به ایران در سال 2016 بود که به روابط دو کشور زندگی دوباره بخشید. سفر رئیس جمهوری ایران به هند نیز جهت بررسی تحولات انجام شده در روابط دو کشور در طول دو سال گذشته انجام شد.
بر این اساس، هند برای توسعه بندر چابهار ایران 500 میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است. فاز نخست این بندر در ماه دسامبر سال گذشته با حضور نماینده هند افتتاح شد. از طرف دیگر ایران و افغانستان در حال ایجاد یک کریدور حمل و نقل بین المللی هستند و اولین محموله گندم هند نیز از طریق بندر چابهار به افغانستان ارسال شد. این بندر به تامین صلح، ثبات و رشد در افغانستان کمک می کند.
بندر چابهار هزینه های حمل و نقل و زمان برای صادرات کالاهای هند را تا یک سوم کاهش می دهد. این بندر همچنین تجارت میان هند، افغانستان و ایران را با توجه به مخالفت های پاکستان برای استفاده از خاک این کشور، افزایش خواهد داد. از طرف دیگر این بندر منافع اقتصادی و امنیتی هند در منطقه را تامین می کند.
بر اساس این گزارش ، با توجه به سرمایه گذاری بزرگ چین در بندر گوادر پاکستان که تنها در 100 کیلومتری بندر چابهار قرار گرفته است و پکن می تواند از آن برای اهداف نظامی استفاده کند، بندر چابهار به هند این قدرت را خواهد داد تا با نفوذ روز افزون چین در منطقه مقابله کند.
سرمایه گذاری هند در چابهار همچنین یک اقدام جهت مقابله دهلی نو با کریدور اقتصادی چین و پاکستان به ارزش 62 میلیارد دلار تعبیر شده است.
هند معتقد است که این کریدور اقتصادی چین و پاکستان از کشمیر می گذرد و آن حاکمیت ارضی هند را نقض می کند.
دهلی نو پس از آنکه از عدم رضایت پاکستان برای تبدیل شدن به دروازه دسترسی این کشور به افغانستان و آسیای مرکزی اطمینان یافت ، به راهکارهای جایگزین همچون بندر چابهار در ایران و ایجاد کریدور هوایی هند و افغانستان را در نظر گرفت.
چابهار همچنین به هند این امکان را می دهد تا به منابع غنی نفت و گاز ایران دسترسی مستقیم داشته باشد که این امر به تامین امنیت انرژی دهلی نو کمک می کند.
 از آنجا که میلیون ها هندی در کشور های حاشیه خلیج فارس زندگی می کنند، در صورت وقوع بحران، بندر چابهار عملیات تخلیه و نجات شهروندان هندی از این کشور را برای هند بسیار آسان خواهد کرد.
این بندر همچنین یک تحول مثبت برای اجرایی شدن کریدور بین المللی حمل و نقل شمال و جنوب که هند از آن حمایت می کند خواهد بود.در نتیجه این بندر، به هند جهت نظارت و کنترل طرح 'یک جاده-یک کمربند' چین کمک خواهد کرد.
 با یادآوری اینکه ارزش تجارت دو جانبه هند و ایران در سال گذشته 12.89 میلیارد دلار بوده است، بندر چابهار یک موفقیت در روابط دهلی نو و تهران است و پس از عملیاتی شدن آن، تحولات زیادی پیرامون این بندر اتفاق افتاده و بر اساس خبر های منتشر شده ترافیک باری از بندر کراچی به چابهار منتقل شده است. 
همچنین در اقدامی برای رفع مشکلات بانک های غربی، هند قصد دارد برای نخستین بار با سرمایه گذاری در ایران با استفاده از ارز روپیه موافقت کند. این یک برنامه بسیار خاص است که تاکنون فقط در کشور های نپال و بوتان انجام شده است.
بر اساس این گزارش، محدودیت های بانک های بین المللی علیه ایران همچنان باقی مانده اند که این امر سرمایه گذاری در این کشور را با استفاده از ارز های بین المللی مشکل ساخته است. اما هند با یک طرح سرمایه گذاری روپیه و ریال موافقت کرده است.
در زمانی که هند به شدت نیاز به منابع انرژی برای توسعه اقتصادی دارد، ایران فرصتی به موقع برای بخش های عمومی و خصوصی هند برای سرمایه گذاری در بخش انرژی این کشور می باشد.