مجید صفدری : در دنیای امروز کسب و کارهای اقتصادی با توجه به ماموریت و سند راهبردی هر سازمان و شرکت و حجم گردش مالی ،نوع کسب و کار و مشتریان بازار ،شرایط محیطی سیاسی و فرهنگی و اجتماعی ، تعداد پرسنل و نوع فناوری مورد استفاده، چگونگی توزیع کالا و شرکای تجاری و سرمایه های بکار گرفته شده اقدام به انتخاب مدیر برای سازمان می گردد تا " انطباق مدیریتی و تکنیک های اجرایی " با سازمان مورد نظر هماهنگی و هارمونی داشته باشد و منجر به پیشرفت و توسعه و حصول اهداف شود بنابراین از الزامات موفقیت و نتیجه گرایی در سازمان های اقتصادی و مالی انتخاب مدیران بر اساس چرخه حیات سازمان و هماهنگی محیطی است.
بعنوان مثال اگر سازمانی نیاز به یک مدیر خلاق داشته باشد باید انتخاب صحیح انجام داد و یا اگر یک سازمان به یک مدیر با انعطاف پذیری بالا و تعامل پذیری شایسته نیاز داشته باشد با انتخاب نادرست مدیریتی به مقاصد خود نخواهد رسید زیرا بخشی از مدیریت "ذاتی و ژنتیکی "است و با آموزش حاصل نخواهد شد ،در این راستا ابتدا دانستن نظریات ، مورتون مارستون ، توسط آزمون DISC که رفتار شناسی عملکردی را در کسب و کار نشان می دهد از ضروریات است و ابزاری در دست مدیران خواهد بود که رفتار شناسی کرده و بر همان معیار مذاکره و برنامه ریزی و پیگیری نمایند .
از نظر "نقش های مدیریتی " چهار نوع مدیر وجود دارد :1) مدیران نوع P یا " تک تازان " ،این نوع از مدیران بر کار خود تسلط دارند و از عقب افتادن در برنامه های کاری پرهیز کرده اما توانایی تغییر نداشته و با کارکنان خوب ارتباط برقرار نخواهند کرد و قادر به تیم سازی نیستند ، در تفویض اختیار به زیر دستان بسیار مقاومت کرده و تمایل به ماندن در خط مقدم کار را داشته به طوریکه کارها با هدایت و تصمیم انان باید پیشرفت کندهمچنین این نوع مدیران روحیه منعطف ندارند .
2) مدیران نوع A "بوروکرات ها "، نگاه سیستمی دارند با تفویض اختیار و عدم تمرکز مشکل دارند و معتقدند که کارکنان باید بسیار منظم باشند این نوع مدیران از ابهام گریزانند بر تقسیم وظایف و کار استاندارد تاکید دارند برای همه موارد سازمان قوانین تدوین می کنند و بیشتر به حاشیه ها و جزئیات می پردازند .
3) مدیران نوع E "آتش افروزان "، دارای خلاقیت و ریسک پذیری بالا و قدرت تصمیم گیری مناسب و سریع و دوستدار چالش و بحران هستند و،اعتماد به نفس بالا و دارای قدرت متقاعد سازی دیگران و داشتن دانش و علم بروز از دیگر خصوصیات انهاست.
4) مدیران نوع I "دنباله رو کبیر "، ایجاد اتحاد و همبستگی و وفاق سازمانی از اولویت کار این نوع مدیران است دارای قدرت تعامل بالا و روابط عمومی خوب و تحلیل گر شایسته هستند ، بسیار منعطف و دارای قدرت جاذبه فردی آدم ها به دیگران احترام گذاشته و بدنبال فرصت سازی و فرصت یابی می باشند .
حال با توجه به مطالب فوق اگر سازمانی نیاز به تمرکز زدایی و دادن اختیار به شعب و پرسنل داشته باشد با مدیری از نوع A موفق خواهد شد ، اگر یک سازمانی نیاز به خلاقیت داشته باشد تا محصول و خدمات جدیدی ارائه نماید یک مدیر از نوع P توانایی آنرا دارد .
به همین دلیل است که اندیشمندان مدیریت معتقدند " مدیریت و مدیران " بزرگترین و ارزشمند ترین دارایی یک کشور خواهد بود و باعث ایجاد رشد و توسعه و پیشرفت خواهد شد،این موضوع در حال حاضر مهمترین مطالبه در جامعه است.
مجید صفدری / کارشناس بیمه
