راهکار بیمه ای برای افرادی که بیش از پس انداز بازنشستگی زندگی می‌کنند
- یکشنبه, تیر 31 1397
- گزارش روز
خبرگو:ریسک افرادی که بیش از پس‌انداز بازنشستگی زندگی می‌کنند، تهدیدی برای استاندارد زندگی آنان محسوب می‌شود و این بدان معنا است که آنان ممکن است دچار
فقر شوند؛ اما مستمری‌سازیِ دارایی‌های مستمری بازنشستگی شغلی راهکار بیمه‌ای برای این مسئله اجتماعی است.
به گزارش خبرگو، انجمن ژنو در گزارش جدید خود با عنوان «مستمری‌سازی: درآمد بازنشستگی که یک عمر باقی می‌ماند» به عواملی که سبب کاهش مزایا برای افرادی که وارد بازنشستگی می‌شوند اشاره کرده است. این عوامل شامل امید به زندگی ، نرخ پایین زاد و ولد و نرخ پایین بهره است که فشار عمده‌ای بر طرح‌های دولتی بازنشستگی موسوم به پایه اول آورده است . به این ترتیب این افراد معمولاً به طور فزاینده‌ای با تصمیم‌های پیچیده‌ای برای طرح‌های مستمری بازنشستگی شغلی خود موسوم به پایه دوم روبرو هستند.
چه عواملی می تواند کمک کند که افراد بازنشسته از این دغدغه نجات یابند ؟ «پس‌انداز زودهنگام و با نرخ بالاتر و مشارکت فزاینده در طول زمان به داشتن مستمری بازنشستگی پایه دوم با هدف تأمین مالی بازنشستگی از جمله موضوعات مورد نظر انجمن ژنو است که به این موضوع کمک می نمایو در مقابل فروش مستمری تمام‌عمر با تمام یا بخشی از پایه دوم فرد بازنشسته می‌تواند باعث شود تا فرد فراتر از وجوه بازنشستگی خود زندگی نکند.»
این گزارش نگاهی نیز به برنامه‌های پایه دوم در ایالات متحده، انگلستان و سوئیس می‌اندازد. نظام ایالات متحده، برپایه انتقال ریسک بازنشستگی از کارفرما به کارکنان استوار است. این درحالی‌است‌که انگلستان آزادی بیشتری برای افراد بازنشسته قائل است و در این نظام، فشار بیشتری بر دولت وارد می‌آید. نظام سوئیس، ویژگی‌هایی دارد که سبب می‌شود تا کارمند متوسط سوئیسی بیشتر از همتایان خود در ایالات متحده یا انگلستان، پس‌انداز داشته باشد.
این گزارش پیشنهاد می‌دهد که گزینه‌های مفروض در برنامه‌های پایه دوم باید بر مبنای سه اصل باشد: ثبت‌نامه خودکار کارمندان در یک طرح مستمری بازنشستگی شغلی، افزایش خودکار وجوه مشارکت بر اساس سن و طول مدت استخدام و سطحی از مستمری‌سازی اجباری.
مدیر جهانی سالخوردگی در انجمن ژنو معتقد است : «ایجاد یک سیستم مستمری بازنشستگی شغلی که متناسب با هدف هر کشور باشد، بسیار دشوار است. اما، برای تمامی طرف‌ها مفید است که بدانند حداقل بخشی از پس‌اندازهای پایه دوم، مستمری‌سازی شوند تا اینکه افراد بازنشسته بتوانند بیش از خط فقر زندگی کنند.»
گفتنی است انجمن ژنو که در سال 1973 با عنوان انجمن بین‌المللی برای مطالعه بیمه و اقتصاد در زوریخ سوئیس تأسیس شده، یک سازمان غیرانتفاعی با حداکثر 90 عضو از مدیران شرکت‌های بزرگ بیمه و بیمه اتکائی جهان اداره می‌شود. این انجمن، بسترهای گفتگو برای مدیران ارشد صنعت بیمه و متخصصین و نیز سیاست‌مداران، ناظران و سازمان‌های چندجانبه ایجاد نموده و پژوهش‌های مختلفی نیز منتشر می‌نماید
