گردشگران خارجی در ایران فقط چلوکباب را می‌شناسند!

یک استاد دانشگاه گفت: ما با ۷ هزار سال تمدن ۷ نوع غذا برای گردشگران خارجی ارایه نمی‌کنیم و توریست ها در ایران فقط چلوکباب را می‌شناسند.

 

به گزارش خبرگو ، علی زمانی استاد دانشگاه در دوازدهمین گردهمایی علمی- تخصصی  برگزارکنندگان دوره‌های آموزشی در زمینه استانداردهای بین المللی رستوران داری و صنعت غذا که با همراهی آشپزها و مدرسان بین المللی برگزار شد، گفت: اغلب ما نمی‌دانیم که ایران یکی از مکاتب مهم  آشپزی جهان است و از دیرباز تا کنون غذا، هم یک شاخصه ی هویت ایرانی بوده است و هم جزئی از فرهنگ ما.

وی افزود: در ایران نزدیک به سه هزار خوراک وجود دارد، این در حالی است که  در بیشتر هتلها و رستورانهای ما غذاهای بین المللی سرو می‌شود و اگر گردشگری قصد سفارش خوراک ایرانی را داشته باشد، با منوی تکراری چلوکباب و جوجه کباب مواجه می‌شود.

زمانی بی توجهی به آشپزی اقوام را ضعف بزرگی برای صنعت گردشگری ایران عنوان کرد و افزود: توجه به «منوهای فرهنگی» و قرار دادن خوراک‌های ایرانی در فهرست منوی رستوران‌ها و هتلها نه تنها از نظر فرهنگی به نفع ماست بلکه سبب اشتغالزایی و به دنبال آن جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها می‌شود.

سبقت پیتزا فروشی‌های تهران از ایتالیا

زمانی تصریح کرد: در سال‌های اخیر شاهد رشد رستورانهای بین‌المللی در کشور هستیم، تعداد پیتزافروشی‌های ما در تهران بیشتر از تعداد پیتزافروشی‌های کشور ایتالیا است و حدود ۴۲ غذای ایتالیایی در رستوران‌هایمان سرو می‌شود، این در حالی است که هنوز خوراکهای ایرانی سهمی‌از منوی رستورانها و هتل‌های کشور ندارند.

زمانی با بیان اینکه تنوع خوراک در ایران دامنه گسترده ای دارد، تصریح کرد:  ما نمیدانیم که مردم کهگیلویه و بویر احمد بیشتر از هفده نوع نان در سفره دارند، غذاهای محلی در جای جای ایران با دستورالعمل‌های متفاوتی طبخ می‌شوند، قلیه ماهی چابهار و بوشهر هیچ شباهتی به هم ندارند، غذاهای سنتی سیستان و بلوچستان بسیار متنوع اند. در حالیکه ما هیچ رستوران کرمانی نداریم و حتی نام  " آشپزی کویر " را نشنیده ایم، تعداد بیشماری از رستوران‌ها با منوهای فرنگی در کشورمان کاملا شناخته شده و پر مشتری  فعالیت میکنند.   

وی تاکید کرد: لازم است که به آشپزی «اقوام» بیش از «ملل» توجه کنیم، متاسفانه این اشتباه در دانشگاه‌های ما هم وجود دارد که دنبال آشپزی ملل می‌روند، با وجود اینکه ما در این زمینه ضعف داریم و هنوز رفرنسهای درستی در اختیار آشپزهای ایرانی قرار نگرفته و آنچه امروز به اسم غذای ملل سرو می‌شود، لزوما غذاهای اصیل با دستور پخت صحیح‌شان نیستند.  

این استاد دانشگاه گفت: ما مخالف آشپزی ملل نیستیم، اما  معتقدیم این مسأله باید به صورت درست اتفاق بیفتد؛ سالانه ۱۶هزار میلیارد تومان صرف غذا، رستوران داری و هتل داری در کشور می‌شود و اگر بتوانیم با تدبیر و اتخاذ سیاستهای درست رویکردمان را به سمت آشپزی اقوام ببریم شاهد رشد اقتصادی بسیار خوبی در کشور به ویژه در روستاها خواهیم بود.

زمانی با بیان اینکه در راه اندازی رستوران‌های ایرانی از مدیریت صحیح و اجرای علمی‌مهندسی منو بی بهره ایم، تصریح کرد: در بحث مهندسی منو، تا ما طراحی یک رستوران را مثل طراحی یک کارخانه و یا یک بنگاه اقتصادی نبینیم و به صفر و صد آن شبیه یک پروژه مهندسی نگاه نکنیم، نابسامانی‌ها ادامه خواهد داشت، در این شرایط رستوران‌ها به وجود می‌آیند و از دور خارج می‌شوند. علاوه بر این لازم است تا با توجه به رویکردهای فنی و کیفیتی، اقداماتی در جهت استاندارسازی رستوران‌ها و رتبه بندی آن‌ها صورت بگیرد.

وی گفت: باید نگاهمان را به راه اندازی رستوران که بخش مهمی‌از اقتصاد کشور محسوب می‌شود، عوض کنیم؛ ما برای آموزش منو برنامه‌ریزی نکرده ایم و تربیت نیروی انسانی استاندارد در این صنعت در ایران وجود ندارد. مدیریت دقیق انبار هر رستوران، محاسبه صحیح قیمت خوراک‌ها، آموزش علمی‌نیروی انسانی، استانداردسازی محیط و مشتری مداری می‌تواند نقش بسزایی در پیشرفت و دوام یک رستوران و تبدیل شدن آن به یک برند داشته باشد.

در ادامه این سمینار علا پیشرو، استاد آشپزی بین الملل با بیان اینکه خوراک یکی از مهمترین محورهای جذب گردشگر در دنیاست، افزود: امروزه بسیاری از مردم برای انتخاب مقصد سفرشان به فاکتور غذا توجه ویژه ای دارند و ایران به عنوان کشوری که قدمت فراوانی در زمینه آشپزی و انواع خوراک دارد، نباید از این ظرفیت مهم غافل شود.

این سرآشپز بین المللی تصریح کرد: در کشور ما تنوع غذایی بالایی وجود دارد، به عنوان مثال شهر رشت که امسال به عنوان شهر خلاق خوراک شناسی در یونسکو ثبت جهانی شد، بیش از ۲ هزار نمونه خوراک محلی به یونسکو ارائه و تا امروز ۴۰۰ غذای محلی اش را ثبت کرده است.

وی گفت: گروهی زحمت کشیدند و غذاهای بومی‌را ثبت کردند تا فردا دیگر کشورها نتوانند مدعی مالکیت خوراک‌های ایرانی شوند، تلاش ما و همکارانمان هم در سال‌های اخیر این بوده که  غذای اقوام ایرانی فراگیرتر شود تا در آینده ی نزدیک بتوانیم حداقل نام دو یا سه غذای محلی را در رستوران یا هتلهای کشورمان مشاهده کنیم.

پیشرو با اشاره به مبحث استانداردسازی در صنعت غذا نیز گفت: استاندارد سازی در صنعت غذا امر مهمی‌است که اغلب مجموعه‌های بین‌المللی فعال توجه ویژه ای به آن ندارند.

وی افزود: پیش از این دوره‌های تخصصی آشپزی ملل با حضور استادان درجه یکی از کشورهای ایتالیا، اندونزی و یونان برگزار شده، به تازگی هم توافق‌هایی با توماس گوگلر رئیس کل انجمن‌های سرآشپزان جهان انجام شده و به زودی با همکاری ایشان سرآشپزهای زبده دیگری برای ارائه آموزش شیوه صحیح پخت غذاهای بین الملل به کشور ما سفر خواهند کرد.

کاوش‌ها را تا منوی دوره باستان ادامه می‌دهیم!

در ادامه این سمینار  سعید تقدیری استاد دانشگاه تصریح کرد: به دنبال شناسنامه دار کردن خوراک‌ها و نوشیدنی‌های اقوام ایرانی و در حال احیای منوی دوره‌های تاریخی ایران، مانند منوی صفویه و منوی قاجار و پژوهش درباره احیای منوی باستان براساس پژوهش‌های تاریخی و باستان‌شناسی و توجه به منابع موجود در این زمینه هستیم و معتقدیم این اتفاق می‌تواند منجر به سبک تازه‌ای در خوراک‌های ایرانی شود.

به گفته این پژوهشگر ایران شناس، شناسنامه‌دار کردن خوراک‌های ایرانی، جمع‌آوری، دسته‌بندی و تنظیم آن‌ها برای ثبت اینگونه خوراک‌ها در سازمان فرهنگی تاریخی یونسکو از دیگر اقداماتی است که در گروه ۲۴ پیگیری می‌شود.

منبع:مهر

اصلاح شده شنبه, 02 دی 1396 13:12

خبرگو
تازه ترین اخبار ایران و جهان

 

تصاویر

Top