به گزارش خبرگو ،غلامرضا موسوی، دبیر شورای عالی تهیهکنندگان در مورد ظرفیت اکران در سینمای ایران گفت: «هر سال ظرفیت اکران 65 تا 70 درصد است که با توجه به حجم تولیدات سینمایی بخشی از آنها نمایش داده نمیشوند. تهیهکننده از روز اول وقتی اثرش را تدارک میبیند، به خوبی میتواند تشخیص دهد که فیلمش میتواند در سینما نگاهها را به خود جذب کند یا میتواند رنگ پرده اکران را به خود ببیند یا خیر.»
او ادامه داد: «اگر این محوریتها در زمان تولید در نظر گرفته شود دیگر هیچ فیلمی پشت در اکران نخواهد ماند و تولیدات به درستی صورت میگیرد. تولیدکنندگان باید در ابتدا بدانند که فیلمشان مخاطب دارد یا نه و طبیعی است که وقتی فیلمی نه به درد هنر و تجربه میخورد و نه سینماهای حرفهای، قاعدتا به نمایش خانگی میرسد و جایی برای اکران ندارد.»
موسوی در پاسخ به این سوال که آیا قبول دارد با پیشداوری برخی سینماداران، فیلمهای خوب یا اکران نمیشوند یا در بدترین زمان روی پرده میروند، گفت: «برخی مواقع سینماداران تخمین میزنند که یک فیلم نمیفروشد، اما بعد از اکران مشخص میشود که نگاه مخاطبان را به خود جلب میکند که البته این اتفاق نادر است. در سال 97 هم به طور حتم آثاری داریم که به اکران نرسد و تنها 70 درصد فیلمها اکران میشوند و مابقی پشت در اکران میمانند. تا زمانی که عرضه و تقاضا با هم منافات داشته باشد، این روند ادامه دارد. ما پنج هزار سالن سینما نیاز داریم و تنها 500 پرده سالن داریم و باید به این عدد مورد نیاز برسیم.»
دبیر شورای عالی تهیهکنندگان در ادامه به محوریت فیلمنامه اشاره کرد و افزود: «سینما پروسه خاص خودش را دارد تا مخاطب را به سمت خود جذب کند. یک فیلم باید فیلمنامه و کارگردان مناسب و کاربلدی داشته باشد تا بتواند نگاه مخاطب را به خود جلب کند. یک فیلم خوب چارچوبهای خاص خودش را دارد که رکن اصلی آن فیلمنامه است و تا زمانی که یک اثر داستان خوبی نداشته باشد، مخاطب به سمت سینما نمیرود.»