به گزارش خبرگو ، برنامه این هفته «شهر فرنگ» با اجرای حمیدرضا مدقق و با حضور خسرو دهقان، عضو هیئتداوران سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر و مصطفی جلالیفخر، منتقد سینما پیرامون حواشی به وجود آمده نسبت به داوریهای این دوره از جشنواره، از شبکه خبر پخش شد.
خسرو دهقان، عضو هیئتداوران جشنوارهفيلم فجر در برنامه تلویزیونی «شهر فرنگ» گفت: «تعجب کردم که چرا رسول صدرعاملی اینگونه صحبت کرد. داوران همه فیلمها را به دقت دیدند و برخی فیلمها مانند «فیلشاه»را هم دو بار دیدند. یا مستند «بانو قدس ایران» را من به شخصه و یکی دیگر از داوران،دو بار دیدیم. در مورد «فیلشاه» در رشتههای مختلف بحث کردیم اما برای انتخاب رأی نیاورد.»
افزود: «جشنواره فیلم فجر در طول این 36 سال نوسانات اندکیداشته است. امسال هم مثل همیشه در انتخاب و داوری بحث سلیقه مطرح بود ضمن آن که هیئتانتخاب اهل فن بودند و اگر فیلمهایی را کنار گذاشتند، حتما دلایل خاص داشتند.»
این منتقد فیلم و مدرس سینما ادامه داد: «دو جلسه مفصل داوریداشتیم که یکی از آنها از 10 و نیم، 11 صبح شروع شد تا سه و نیم، چهار صبح روز بعد.ساعتها بحث و رأیگیری داشتیم که البته کمال تبریزی پیشنهاد کرد دست بالا نکنیم ونامزدها و برندهها چهار به سه انتخاب نشوند. کمی اقناعی هم حرف بزنیم و کمی توضیحبدهیم. مثلا من نظری داشتم و داوران دیگر براساس تجربه و تحصصشان روی داوری تأثیرمیگذاشتند. یعنی اگر کسی نقطهنظر مثبت یا منفی داشت، نظر خود را با دلیل ارائه میدادو این بر جمع تأثیر میگذاشت تا آرا پختهتر شود. یعنی در واقع داوری ما، اقناعی بود.این که خود آدم قانع شود و بفهمد که به چه رأی میدهد. فرمچاپ شده نداشتیم اما ما همه چیز را یادداشت میکردیم یک تخته هم بود که سیمون سیمونیانآرا را در جدول بر اساس اسامی داوران و فیلمها مینوشت.»
داور جشن خانه سینما در دوره پانزدهم، تاکید کرد: «چیزیبه نام مصلحت و این که ما بخواهیم رأی جمع کنیم یا رضایت جلب کنیم در کار نبود. نکتهاییا فشاری از جایی باید باشد که ما ملاحظات را در نظر بگیریم، اما کسی تذکری به ما ندادو ما را در فشار قرار نداد که بخواهیم ملاحظهای داشته باشیم. ما در سلامت عقل و جسمو با هوش و حواس درست و حسابی داوری کردیم! خطایداوری جزوی از داوری است. این در فوتبال هم هست. به شرطی که بپذیریم که اگر ما داوریکردیم، دیگران هم حق دارند ما را داوری کنند و به همان نسبت آنها هم خطا دارند.»
دهقان توضیح داد: «هیچ جشنوارهای در دنیا نداریم که داوریاشحرف و حدیث نداشته باشد. بخشی از جشنواره همین حواشی داوری است. همانطور که خانم طائرپور در «شبهای شفاهی» گفتند، امسال کیفیت فیلمها از نظر ما خوب بودو این بحث را داشتیم که کاندیدا اعلام نکنیم و همه کاندیدا باشند. یعنی این اعتقادوجود داشت. اگر آئیننامه اجازه میداد، ما بدمان نمیآمد افراد را نامزد نکنیم و بگوییمهمه نقش دومها نامزد دریافت سیمرغ هستند. ما جمشید هاشمپور را کیلویی نگاه نکردیم.به سابقه او جایزه ندادیم . به ظرائف بازی او نگاه کردیم. جواد عزتی بازیگر مورد علاقهماست اما در ترکیبی که مجبور بودیم چهار، پنج نامزد را اعلام کنیم، مجبور شدیم او راحذف کنیم.»
او در پایان گفت: «فیلم «خجالت نکش» از «امیر» و «مصادره» بیشتررأی آورد و به عنوان بهترین فیلم اول انتخاب شد. ما ساعتها درباره آرای نهایی صحبتکردیم. کسی سر موضوع «لاتاری» مشکل نداشت. همین طور مابقی فیلمها، مثل «کار کثیف»و ... من در دو هفتهای که با رسول صدرعاملی بودم، بیشتر از دو جملهای که از او نقلشد، نظرات او را میدانم. واقعیت این است که ما بحثهای داوری را ساختاری انجام میدادیم.این که این مضمون خوب، چگونه ساخته شده و چگونه اجرا شده است. چگونگی برخورداری ازاین ترکیب ساختاری در داوری خیلی رعایت شد. این که ما محو جمال محتوا نشویم. «لاتاری»اتفاقا با وجود مضمون خوبش، در این شیوه نگاه به ما جواب نداد.»