به گزارش خبرگو ،نشست رسانهای «خجالت نکش» با حضور رضا مقصودی (کارگردان)، افرا جورابلو (نویسنده)، مهدی جعفری (فیلمبردار)، امیر پروینحسینی (تهیه کننده) و احمد مهرانفر، لیندا کیانی، سام درخشانی، الناز حبیبی و شبنم مقدمی (بازیگران)، امشب (دوشنبه شانزدهم بهمن) با اجرای محمود گبرلو در پردیس سینمایی ملت بزگزار شد.
رضا مقصودی در این نشست در پاسخ به پرسشی که گبرلو مطرح کرد، گفت: «ما فیلم را ساختیم و در اختیار دفتر جشنواره گذاشتیم و اعضای هیأت انتخاب فکر کردند که برای جشنواره مناسب است. احتمالا این فیلم ویژگیهایی داشته که قبول شده است و من از پذیرفته شدن آن خوشحالم. درمورد عبور از خط قرمزها هم باید بگویم که ما تابع قوانین هستیم و طبق قانون فیلمنامه را به وزارت ارشاد ارائه کردیم و هیچ مسئلهای وجود نداشته است.»
او درباره لهجه شخصیتها در فیلم گفت: «ما باید لهجه را طراحی میکردیم و این فیلم نیاز داشت تا از چنین لهجههایی در آن استفاده شود. این کار به پیشبرد قصه کمک کرده و کار ما هم شیرینتر شده است.»
امیر پروین حسینی در مورد هدفش برای سرمایهگذاری در فیلمهایی با دستمزدهای نجومی گفت: «سینما با سرمایهگذارانی مواجه میشود که تصور درستی درمورد این کار ندارد. احتمالا اگر سرمایه خود را در بانک قرار دهید، سود بیشتری خواهید داشت. سرمایهگذاری که علاوه بر مسائل مالی عاشق فرهنگ کشورش باشد قطعا نتیجه بهتری میگیرد. ما دستمزد نجومی به کسی ندادیم و همه میدانند که وقتی به دفتر ما میآیند مبلغ کمتری میگیرند اما ما به عوامل احترام میگذاریم و پرداختهای سروقت داریم.»
در ادامه مقصودی گفت: «وقتی تصمیم داریم یک فیلم مردمی بسازیم، ریتم خیلی اهمیت دارد. ما نباید اجازه دهیم مخاطب خسته شود. ما در این فیلم قاعدههای ساخت یک کمدی را رعایت کردیم و خوشحالم که ریتم فیلم مناسب بود.»
شبنم مقدمی نیز درباره حضورش در «خجالت نکش» گفت: «من در ابتدا میترسیدم که این نقش را قبول کنم اما آقای مقصودی و حسینی به من لطف داشتند و به من اعتماد کردند. این نقش از آن بختهای بلندی بود که سراغ هر بازیگری نمیرود و خوشحالم که توانستم در آن خودم را محک بزنم.»
احمد مهرانفر دیگر بازیگر این فیلم هم گفت: «از آقای مقصودی و پروین حسینی تشکر میکنم که به من اعتماد کردند. اگر مخاطبان کاراکتر من را دوست دارند به شدت مدیون گریم عالی بود که انجام شد.»
در ادامه نشست، لیندا کیانی درمورد درآوردن لهجه افغانی توضیح داد: « من فکر نمیکنم آدم در کوچه بازار بتواند افغانستانی یاد بگیرد. آقای مقصودی برای من معلمی گرفتند که کابلی بودند چرا که در آنجا هر شهری لهجه متفاوتی دارد. من تلاش کردم مثل معلمم صحبت کنم.»