به گزارش خبرگو ،سیدمصطفی موسوی‌نژاد که پویش «پای کار ایرانیم» را راه‌اندازی کرده است می‌گوید از زمان راه‌اندازی این پویش تاکنون ١٠هزار و ٥٠٠ نفر به عضویت این کانال درآمده‌اند. میزان استقبال از این پویش به‌قدری زیاد بوده که ٣ روز بعد از راه‌اندازی‌اش به ترند اول توییتر فارس تبدیل شده است. به گفته این فعال رسانه‌ای، در این کانال علاوه بر اعلام حمایت افراد از کالاهای ایرانی، واحدهای صنفی که محصول داخلی می‌فروشند به مردم معرفی می‌شود. البته فعالیت این پویش که به گفته موسوی‌نژاد هیچ خط و ربط سیاسی ندارد به همین روزهای پایان سال ختم نمی‌شود و قرار است در آستانه ماه رمضان و فصل بازگشایی مدارس حمایت از تولیدات ایرانی ادامه داشته باشد. محمود صادقی، سهیلا جلودارزاده، محمدعلی پورمختار، محمد رضا تابش، اکبر رنجبرزاده و جواد کریمی‌قدوسی ازجمله نمایندگان اصلاح‌طلب و اصولگرایی هستند که تاکنون حمایت خود را از این پویش اعلام کرده‌اند. اسامی‌ای که نشان می‌دهد حمایت از تولید ملی جناح و گروه خاصی نمی‌شناسد و یک وظیفه ملی محسوب می‌شود. علی فاضلی، رئیس اتاق اصناف ایران می‌گوید؛ نوروز سهم ٢٠درصدی در فروش سالانه بازاری‌ها دارد و این پویش می‌تواند کمک بزرگی به اقتصاد ملی باشد. آمارهای گمرک نشان می‌دهد که در سال‌های ٩٢ تا ٩٥ چیزی نزدیک به ٢٥٠میلیارد دلار کالا به ایران وارد شده است. اگر درآمد نفتی ٣٥ تا ٤٠میلیارد دلاری سال ٩٥ را درنظر بگیریم، متوجه می‌شویم در یک بازه ٤ساله تقریبا به اندازه ٦,٥برابر درآمد سالانه‌مان از نفت کالا وارد کرده‌ایم و سهم هر ایرانی از واردات کالا رقمی حدود ٣هزار و ١٢٩ دلار بوده است. اگر میانگین هزینه ٥٠میلیون تومانی ایجاد یک شغل را درنظر بگیریم، با این رقم واردات می‌توان بیشتر از ٢٢میلیون شغل در ایران ایجاد کرد.
تمایل به خرید کالای ایرانی گذشته بیشتر شد
پوشاک ترک، لوازم خانگی ژاپنی یا آلمانی، ماشین کره‌ای، تلفن‌همراه آمریکایی، پتوی اسپانیایی، کریستال چک، ادویه هندی، کیف و کفش ایتالیایی، ادکلن فرانسوی، چوب روسی و... همه اینها از کالاهای ایرانی بهترند؟ چرا ایرانی‌ها تمایل آنچنانی برای خریدن کالاهای وطنی ندارند؟ چرا تب خرید کالای خارجی در کشورمان آن‌قدر بالاست که شرکت‌های خارجی برای ورود به این بازار دست‌وپا می‌شکنند و از یکدیگر پیشی می‌گیرند؟ علی فاضلی، رئیس اتاق اصناف می‌گوید که در یک‌سال گذشته تمایل به خرید کالاهای ایرانی بیشتر شده است. با این وجود هنوز بسیاری از کسانی که به مغازه‌ها می‌روند، کالاهای خارجی را به نمونه‌های با کیفیت داخلی آن ترجیح می‌دهند و برای این کار خود توجیهی را می‌تراشند که البته در برخی از موارد کاملا نادرست است.
سهم هر ایرانی از واردات کالاهای مصرفی
شاید در نگاه ابتدایی خرید کالای خارجی به جای کالای ایرانی چندان مهم به نظر نرسد، اما اگر به آمارهای ارایه‌شده درباره واردات کالاهای مصرفی داشته باشیم، متوجه فرصت‌های شغلی از دست‌رفته می‌شویم. براساس آمارهای بانک مرکزی، کل صادرات کالا از ایران در بازه زمانی سال‌های ٩٢ تا ٩٥ یعنی در دولت یازدهم به ٣٣٠میلیارد و ٤٦١میلیون دلار و کل واردات کشور در این دوره ٢٥٠میلیارد و ٥٣میلیون دلار بوده است. حال اگر جمعیت کشور را طبق آمار بانک مرکزی ٧٩میلیون و ٩٠٠هزار نفر در پایان سال ٩٥ در نظر بگیریم، به رقمی در حدود ٣١٢٩دلار سهم هر ایرانی از کالاهای واردشده به کشور در چهار‌سال گذشته می‌رسیم. نگاهی به واردات انجام‌شده به کشور در سال ٩٥ و سهم ١٦درصدی کالاهای مصرفی از آن نشان می‌دهد که هر ایرانی پارسال ١٢٦دلار برای این نوع کالاها هزینه کرده است.
حال اگر گفته‌های حمید کلانتری معاون وزیر تعاون که پیشتر گفته بود با ۵۰میلیون تومان می‌توان یک شغل پایدار ایجاد کرد را مبنا قرار دهیم، رقمی که در سال‌های ٩٢ تا ٩٥ صرف واردات شد، معادل با هزینه لازم ٢٢میلیون و ٤٥٠هزار شغل است.
البته رئیس اتاق اصناف صحبت‌های خود را این‌گونه ادامه می‌دهد: ما بعضا از محصولات خارجی استفاده می‌کنیم که خارجی یا ایرانی‌بودن آنها تاثیری در نحوه زندگی ندارد. به یک مثال کوچک اشاره می‌کنم. طبق آمارها آدامس سالانه ٧٠٠ تا ٨٠٠میلیارد تومان در کشور گردش مالی دارد و از ١١هزار تن مصرف آدامس کشور حدود ٧هزار تا ٧٥٠٠ تن در داخل توان تولید وجود دارد. با این‌که توان تولید سالانه ٢٠هزار تن آدامس را هم داریم، اما قاچاق مانع توسعه تولید و اشتغال در این بخش شده است.
این فعال صنفی صحبت‌های خود را این‌گونه ادامه می‌دهد: آیا آدامس یک کالای با دوام و ماندگار است که فکر کنیم حتما باید خارجی آن را مصرف کنیم تا ماندگاری بیشتری داشته باشد. خوراکی‌ای که در بهترین شرایط عمر بیشتر نیم‌ساعت ندارد، چه فرقی دارد ایرانی باشد یا خارجی، ضمن این‌که نمونه‌های خارجی آن به دلیل نبود بررسی‌های لازم سلامتش مورد تأیید نیست. این‌که یک‌نفر آدامس خارجی استفاده کند یا ایرانی در نحوه زندگی او تأثیر می‌گذارد؟ از این دست مثال‌ها در اقتصاد ایران بسیار است.
فقط جنس ایرانی می‌فروشم
«باید تغییر را از خود آغاز کنیم.» رئیس اتاق اصناف با بیان این‌که نمی‌توان همواره از مصرف‌کننده خواست که از نفع استفاده از کالای خارجی چشم‌پوشی کند، از آغاز حرکتی نو در میان واحدهای صنفی خبر داد و افزود: حالا برخی از کسبه وارد میدان شده و تنها محصولات داخلی را عرضه می‌کنند. به گفته او، حدود ١٥٠ واحد در صنف پوشاک و ١٠٠ واحد کیف و کفش افتتاح شده است که تمام محصولاتی که در آن عرضه می‌شود، صد‌درصد ایرانی است و حتی یک محصول خارجی در آنها عرضه نمی‌شود. رئیس اتاق اصناف با بیان این‌که ۲۰درصد فروش سالانه اصناف و تولیدات داخلی به روزهای پایانی سال مربوط می‌شود، ادامه داد: در همین فرصت کم می‌توانیم اقتصاد ایران را در نگاه کلان و زندگی فرزندانمان حفظ کنیم.
نفع ملی یا شخصی، کدام بهتر است؟
کره‌ای‌ها حساسیت و تعصب بالایی نسبت به کالاهای بومی خود دارند؛ به نحوی که به‌سادگی حاضر نمی‌شوند کالاهای خارجی مشابه مصرف کنند، حتی گاهی با کیفیت بسیار بالاتر؛ درواقع کره‌ای‌ها مفاهیم «تعاملات خارجی» و «اقتصاد جهانی» را به زبان خود در واژگان «صادرات بیشتر» ترجمه کرده‌اند. مردم این کشور در ابتدای دوره تولید تلویزیون‌های رنگی، خود از تلویزیون‌های سیاه و سفید استفاده می‌کردند تا بتوانند تلویزیون‌های رنگی بیشتری صادر کنند. به‌رغم این‌که خودروهایی ازجمله محصولات تویوتا، مرسدس بنز، بی‌ام دبلیو و ... به نسبت خودروهای کره‌ای از کیفیت بالاتری برخوردارند، امثال این‌گونه خودروهای خارجی به‌ندرت در خیابان‌های کره‌جنوبی به چشم می‌خورند -با وجود این‌که کره‌ای‌ها به‌طور متوسط درآمد لازم برای خرید برندهای مشهورتر خودرو را دارند. حتی خودروهای تشریفات که در اغلب کشورهای جهان از نوع مرسدس بنز انتخاب می‌شوند، در این کشور محصولات هیوندایی و کیاموتورز (بومی کره‌جنوبی) هستند اما در شرایطی که بسیاری از اقتصادهای پیشرفته دنیا با هدف رونق اقتصادی و تولید بیشتر حتی در برخی موارد پیه استفاده از کالاهای بی‌کیفیت داخلی را به تن خود می‌مالند، ما چقدر در حمایت از تولیدات داخلی موفق عمل کرده‌ایم. چطور رفتار کردیم که مراکز تجاری و پاساژهای فروش برندهای خارجی، یکی پس از دیگری مثل قارچ از خیابان‌های تهران و بقیه شهرهای بزرگ کشور بیرون می‌زنند و تا دل‌تان بخواهد مشتری هم دارند. سهیلا جلودارزاده، نایب‌رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس که معتقد است که از حمایت تولیدات ملی آن چنان که باید و شاید عمل نکرده‌ایم می‌گوید: شاید خرید جنس خارجی در همان لحظه منافع شخصی برای ما به همراه داشته باشد اما نباید فراموش کرد که منافع شخصی در درازمدت در گرو منافع ملی است. او با بیان این‌که باید بین نفع شخصی و ملی تمییز قایل شویم، ادامه داد: کشورهایی که در زمانی نفع ملی را ارجح به نفع فردی دانسته‌اند، حالا در فهرست اقتصادهای توسعه‌یافته جای گرفته‌اند.
نماینده مردم تهران که به گفته خودش برای حفظ استقلال و ساختن آینده‌ای بهتر به این پویش پیوسته است، ادامه داد: امروز که اقتصاد ایران با بحران بیکاری دست و پنجه نرم می‌کند، کدام بهتر است؛ خرید جنس خارجی حتی اگر با کیفیت است یا ایجاد شغل برای فرزندانمان.
چند روزی است پویشی در فضای مجازی با عنوان «پای کار ایرانیم» راه‌اندازی شده است و در روز‌هایی مانند ۸ اسفندماه سال جاری ترند اول توییتر فارسی شد. سیدمصطفی موسوی هدف این پویش را تشویق مردم به خرید کالای ایرانی و حمایت از کارگران و تولیدکنندگان ایرانی در آستانه عید نوروز خواند و ادامه داد: سعی کردیم تمامی ایرانیان را فارغ از هر تفکر و گرایش سیاسی و غیرسیاسی به خرید اجناس تولید داخل تشویق کنیم تا بتوانیم کارفرما و کارگر ایرانی را توانمند و دوباره عزت و غرور مردم ایرانی را از این طریق احیا کنیم. موسوی بیان کرد: تاکنون مردم، بازاریان، تولیدکنندگان کالای ایرانی، کارگران کارخانه‌ها و نمایندگان مجلس در هر دو جناح اصولگرا و اصلاح‌طلب از این کمپین حمایت کرده‌اند.
او با بیان این‌که امیدواریم با راه‌اندازی این پویش مردم کمی تحمل خود را از بابت گران‌بودن یا کیفیت پایین برخی اجناس ایرانی بالا ببرند، گفت: روز ۸ اسفند هشتگ پای کار ایرانی ترند اول توییتر فارسی شد و کاربرانی با نظرات مختلف با افکار و عقاید متفاوتی این هشتگ را توییت کرده و همه ایرانی‌ها پای کار ایرانی آمدند. این فعال رسانه‌ای بیان کرد: بحث‌های اولیه کار ما از اول اسفند با همفکری تعدادی فعال رسانه‌ای دغدغه‌مند آغاز شد، در حوزه رسانه‌ای نیز تقریبا از چهارم و پنجم اسفندماه کار خود را آغاز کردیم و کمپین را در فضای مجازی استارت زدیم.
او با بیان این‌که فاز اول این پویش رسانه‌ای تا ۲۹ اسفندماه ادامه دارد، یادآور شد: امیدواریم فاز‌های بعدی این کمپین برای مناسبت‌های مختلف مانند ماه رمضان و بازگشایی مدارس در مهرماه نیز راه‌اندازی شود.
به گفته این فعال رسانه‌ای یکی از اثرات این کمپین تقویت بنیه اقتصاد داخلی و فرهنگسازی خرید کالای ایرانی در نسل‌های آینده است، از این رو ما برنامه‌های اقناعی و تبلیغی را با مقایسه اقتصادهای بزرگ جهان پیش‌گرفته‌ایم، این راهی است که همه کشورهای جهان رفته‌اند و در صورت موفقیت اقتصاد داخلی دوباره رونق می‌گیرد.
