به گزارش خبرگو ،سید محمدعلی حسینی در پاسخ به این پرسش که فکر میکنید این بار تهدید ترامپ به خروج از برجام عملی شود؟ گفت: نمیتوان به این سوال پاسخ بله یا خیر داد. علت آن اهمیت و دامنه گسترده موضوع است که با سیاستهای جنجالی و نابخردانه رئیسجمهور آمریکا پیچیده و بغرنج نیز شده است. آنچه تا کنون شاهد بودهایم و میتوان از مواضع خصومتآمیز طرف آمریکایی و رفتار رئیسجمهور ناسازگار آن دریافت این است که بنای طرف آمریکایی، چه در برجام بماند و چه از آن خارج شود، فروپاشی و ناکارآمد سازی برجام است.
وی در پاسخ به اینکه فرض کنیم ترامپ بدون توجه به تاکید اروپاییها، چین و روسیه و ایران برای استمرار اجرای برجام از این توافق خارج شود، آن وقت چه میشود؟ باید منتظر چه اتفاقاتی و در چه حوزههایی باشیم؟ اظهار کرد: در این صورت بالطبع تعلیق تحریمهای مربوط به هستهای را که طبق برجام باید به آن پایبند میبود راحتتر از گذشته لغو میکند. سیاست اعمال و تشدید تحریمهای یک جانبه را هم در حوزه هستهای و هم در حوزههای دیگر و به بهانههای مختلف از جمله حقوق بشر، حمایت از تروریسم، دخالتهای منطقهای و برنامه دفاعی موشکی دنبال میکند. در عین حال افزایش فشار اقتصادی و ایجاد موانع بیشتر بر سر تعاملات مالی، بانکی و تشدید نگرانی در طرفهای تجاری ایران از جمله اولویتهای رژیم آمریکا خواهد بود. البته همانطور که میدانید اصل این اقدامات از گذشته تا کنون وجود داشته لیکن در صورت رهایی آمریکا از قید و بند برجام و قطعنامه شورای امنیت، فشارها میتواند تشدید شود و افزایش یابد.
سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه و سفیر سابق ایران در ایتالیا در پاسخ به اینکه به نظر شما اولین اقدام ترامپ بعد از خروج از برجام چیست؟ فورا تحریمهای مربوط به نفت، پتروشیمی و بانک را باز میگرداند؟ تصریح کرد: آمریکا در اعمال تحریمهای یک جانبه، مسیر تشدید و گسترش تحریمها و فشارها را در حوزههای مختلفی دنبال خواهد کرد که به آن اشاره کردم، اما در حوزه تحریمهایی که نیاز به اجماع یا مصوبه شورای امنیت سازمان ملل یا حمایت اتحادیه اروپا و همراهی سایر طرفها دارد، دست آمریکا چندان باز نخواهد بود. به عبارت دیگر آمریکا قدرت آن را نخواهد داشت که به طور یکجانبه وضعیت تحریمها را به وضعیت قبل از برجام برگرداند.
حسینی درباره این که واکنش ایران و اروپاییها به ویژه شرکتها و موسسات اروپایی نه لزوما دولتها چه خواهد بود؟ اظهار کرد: عوامل و متغیرهای زیادی در نوع واکنش جمهوری اسلامی ایران و اروپا تاثیرگذار خواهد بود که از الان نمیتوان درباره آنها گمانهزنی کرد. به هر حال بدعهدیها و پیمانشکنیهای یک طرف یاغی و ذینفوذ مثل آمریکا در یک توافق چند جانبه بینالمللی، تبعات منفی خواهد داشت که ممکن است سایر طرفها و حتی ماندگاری اصل توافق را با مشکلات متعددی مواجه سازد. موسسات مالی و اقتصادی و شرکتهای اروپایی البته هیچ مانع قانونی برای ادامه یا گسترش همکاریها به منظور دستیابی به منافع خود نخواهند داشت، به ویژه اگر از حمایت دولتهای خود برخوردار باشند.