به گزارش خبرگو ،با پرداخت هشتاد و پنجمین یارانه در آخرین روزهای اسفند حجم یارانه دریافتی هر ایرانی به 3 میلیون و 876 هزار و پانصد تومان رسید.

 آمارها نشان می دهد بیش از 74 میلیون ایرانی در فهرست یارانه بگیران قرار دارند، این در حالی است که تمامی طرح ها برای حذف برخورداران از این فهرست هنوز به جایی نرسیده است .

 بسیاری از کارشناسان معتقدند حداقل سی میلیون یارانه بگیر در حال حاضر در فهرست یارانه بگیران قرار دارند که نیازی به دریافت ماهانه این رقم از دولت ندارند با این حال عوارض اجتماعی ناشی از حذف یارانه ها مانعی مهم بر سر راه سامان دهی آن تلقی می شود.

 توپ حذف یارانه ها بارها میان دولت و مجلس جا به جا شده است، اما با این حال هنوز تصمیمی قاطع در این زمینه اتخاذ نشده و طبق برنامه ریزی ها و مفاد پیش بینی شده در قانون برنامه ششم توسعه به نظر می رسد مساله یارانه تا سال 1400 همچنان مساله اقتصاد ایران باقی بماند.

 اقتصاد ایران با مشکلات فراوانی در این حوزه روبروست؛ حجم پولی که از این بابت به جامعه تزریق می شود بیش از اعتبارات عمرانی کشور است و همین امر نشان از آن دارد که توان اعتباری ایران صرف پرداخت غیر هدفمند یارانه به کسانی می شود که نیاز چندانی به آن ندارند.

 دهک های پایین درآمدی اما در سال های اخیر با اجرای طرح هایی ویژه با افزایش یارانه روبرو شده اند.

 مقرر است پس از حذف یارانه های سراسری یارانه مستمری بگیران کمیته امداد و بهزیستی، بازنشستگان، زنان سرپرست خانوار و عشایر به قوت خود باقی بماند.

 تجربه پرداخت یارانه سراسری در این دوره طولانی تا کنون در هیچ کشوری جز ایران آزموده نشده است.

 در رفتن لنگر نرخ ارز و به تبع آن افزایش نرخ تورم در سال های ابتدایی دهه نود قدرت خرید یارانه ها را به شدت کاهش داد اما نکته مهم اینجاست که یارانه ها به دلیل پرداخت به جمعیتی قابل توجه بار هزینه ای سنگینی را بر دوش دولت باقی گذاشته است.

 قانون هدفمندی یارانه ها با هدف اصلاح ساختار اقتصادی کشور در دستور کار قرار گرفت اما در عمل به توزیع یارانه نقدی در کنار توزیع یارانه غیر نقدی محدود شد و در نتیجه نه تنها اقتصاد ایران از محل اجرای این طرح اصلاح نشد بلکه شیوه اجرا خود به مانعی بر سر راه اصلاحات اقتصاد بدل شد.