به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از

گاردین

؛ لوئیس بکت درباره نائومی وادلر دختر یازده ساله ای که تظاهرات دانش آموزان معترض به تیراندازی های اخیر در روز 14 مارس را سازماندهی کرده بود، نوشت.

همه چیز از یک سخنرانی شروع شد؛ نائومی وادلر 11 ساله در ماه مارس گذشته در مورد اهمیت زندگی زنان سیاه پوست و دخترانی که بر اثر خشونت با اسلحه از بین رفتند، سخنرانی کرد و بعد واکنش‌ها شروع شد؛ در لحظه و پررنگ.

"نائومی وادلر رئیس جمهور من است".این جمله ای است که تسا تامپسون بازیگر هالیوود در توییتر نوشت. بریتانی پکت فعال حقوق سیاهپوستان نیز توییتی شبیه به همان را منتشر کرده.

درود به وادلر "نماد عشق و قدرت". کماله هریس زن سیاهپوستی که در انتخابات مجلس سنا انتخاب شد، ویدئویی از وادلر را که میلیون ها بار دیده شده بود با این توضیح به اشتراک گذاشت.

در همان روز شنبه در تظاهرات واشنگتن در محدوده ای که به سخنرانان و پایه گذاران این جنبش ها اختصاص داده شده بود، جرج کلونی که پانصدهزار دلار به حمایت از راهپیمایی اهدا کرده بود، 

از گوشه چشم 

 نائومی 

 را نگاه کرد، و اندکی بعد به او گفت: من تو را می شناسم تو نائومی هستی و بسیار سخنور خوبی هستی.

وادلر آن روز بعد از یولاندا رنی کینگ ۹ ساله نوه مارتین لوتر کینگ، جوانترین سخنران حاضر در راهپیمایی بود.

وادلر و دوست یازده ساله او در ماه مارس نقشه اعتصاب را در مدرسه ابتدایی ویرجینیا سازماندهی کردند. زمانی که بسیاری از اعتراضات دانشجویان آمریکایی به احترام هفده قربانی دبیرستانی در پارکلند هفده دقیقه طول می کشید، این دو شاگرد مدرسه ابتدایی تصمیم گرفتند یک دقیقه دیگر به آن اضافه کنند و این به احترام کورتلین آرینگتون یک نوجوان آفریقایی آمریکایی بود که در دبیرستانی در آلاباما در اوایل ماه مارس کشته شد.

وادلر در روز اعتصاب توضیح داد که از زنان آفریقایی-آمریکایی بعد از قربانی شدن هیچ یادی نمی شود، «بنابراین من تصمیم گرفتم که این یک دقیقه را به احترام آنان اضافه کنم.»

این بیانیه بسیار جنجالی شد و توجه رسانه های بزرگ را جلب کرد و منجر به دعوت از او برای سخنرانی در پایتخت شد. او با مادرش برای اینکه تمام احساسات خود را منسجم کند و آن را به یک سخنرانی خوب تبدیل کند شروع به تمرین کرد.

او می گوید وقتی که جلوی صدها هزار معترض روی صحنه رفت تا سخنرانی کند برای تمرکز بیشتر نگاه خود را روی صف های جلو متمرکز کرد و بعد گفت: من اینجا هستم تا از دختران آفریقایی-آمریکایی قدردانی کنم، کسانی که داستانشان در صفحه اول روزنامه های سراسری نیست، کسانی که هیچ جایی در اخبار شبانه ندارند.

نائومی

 می گوید: بسیاری از افرادی که آنجا حضور داشتند را نمی شناختم مثل جرج کلونی، مایلی سایرس، جنیفر هادسن و دمی لواتو.

مادرش می گوید که او هیچ حسابی در فضای مجازی ندارد و به زودی هم قصد آمدن به این فضا را ندارد. در نتیجه دخترش هیچ ایده ای از اینکه چقدر در فضای مجازی و توییتر دیده شده، ندارد و نمی داند چه حجمی از واکنش ها را به دنبال داشته است.

روز بعد از سخنرانی با وجود درخواست های مکرر رسانه هایی از جمله سی ان ان و دیگر رسانه های معتبر برای مصاحبه با او، خانواده اش تصمیم گرفتند برای تعطیلات آخر هفته برای بازگرداندن عادت های کودکانه یک دختربچه 11 ساله که حالا به یکی از جوان ترین صداهای جنبش های اعتراضی تبدیل شده است، به خانه ساحلی شان بروند.

مادرش می گوید: او الان ترجیح می دهد با شن و ماسه و با بچه های دیگر بازی کند. ما به استراحت نیاز داشتیم برای آنکه نائومی همه آن چیزی را که در این مورد می‌خواهد انجام دهد، کشف کند.

دو هفته قبل از اینکه او تبدیل به یک صدای بین المللی شود، در اتاقش در حال تمرین مصاحبه بود. این صبح همان روزی بود که معترضین به تیراندازی های اخیر در آمریکا در مدرسه ها اعتصاب کردند. او و دوست 11 ساله دیگرش کارتر اندرسون که در شکل گیری این اعتصاب ها نقش داشت هیجان زده و عصبی بودند.

وادلر می گوید: ما فراتر از انتظاراتمان پیش رفتیم. این زمان فشرده ای بود. چطور انتظار دارید که ساکت بنشینیم؟ چطور انتظار دارید که فریاد نزنیم و شعار ندهیم وقتی که می خواهیم در شرایط طبیعی در مدرسه درس بخوانیم. شما مجبور نیستید با مردم موافقت کنید، اما باید به آنها احترام بگذارید.

صبح روز 14 مارس 2018 وادلر با اعتماد به نفس زیاد و صراحت کلام روی صحنه ظاهر شد. او گفت من در منطقه ای زندگی می کنم که تیراندازی ها به طور منظم نیست اما گاه به گاهی اتفاق می افتد.

منطقه ای که وادلر و اندرسون در آن زندگی می کنند هر روز شاهد تیراندازی‌های خشونت آمیز نیست اما مدرسه ای که در آن درس می خوانند در سال 2014 شاهد قتل معلم موسیقی محبوبشان بود که توسط یک قاتل سریالی در حوالی خانه اش کشته شد.

در ژوئن سال 2017 زمینی که محل تمرین تیم محلی بیسبال بود هدف تیراندازی جمعی از اعضای جمهوری خواه کنگره قرار گرفت. قانونگذاران از آن به عنوان حمله وحشیانه ای یاد کردند که قتل یک رهبر جمهوری خواه را در پی داشت.

حدود یک هفته پس از تیراندازی، این زمین به روی بازیکنان تیم باز شد. کنگره جمهوری خواه همچنان به مخالفت با قوانین جدید کنترل تسلیحات ادامه داد و در عوض قوانین جدیدی را تصویب کرد تا حمل اسلحه را در پایتخت آسان تر کند.

حمله 14 فوریه در پارکلند فلوریدا برای خانواده وادلر شخصی تر بود. حادثه ای که منجر به مرگ جیمی گوتنبرگ دانش آموز 14 ساله دبیرستان داگلاس و از نزدیکان آنها شد.

طبق گفته فرد گوتنبرگ، پدر دانش آموز از دست رفته «وادلر همه آن چیزی است که شما می بینید او بزرگ، بالغ و باهوش است. دختربچه پیچیده ای که فقط کارهای شگفت انگیز انجام می دهد.»

وادلر می گوید» زمانیکه ایده اعتصاب را با مدیر مدرسه مطرح کردیم او تحت تاثیر قرار نگرفت. این موضوع به نگرانی برخی از کارکنان زمانی که اعلام کردند که در مدرسه امنیت ندارند هم بی ربط نبود. سرانجام مدیر مدرسه با ما موافقت می کرد تا در روز 14 مارس در صورت اجازه والدین به بچه ها، اعتصاب کنیم.

جولی وادلر می گوید: او از طرح و نقشه دخترش شگفت زده است. او البته خودش یک جمهوری خواه میانه رو است که در 1990 برای اعضای جمهوری خواه کنگره کار می کرد

: بسیاری این تصور غلط را دارند که این راهپیمایی توسط والدین لیبرال برنامه ریزی شده است که فرزندان خود را تحت فشار قرار داده اند.

در روز اعتصاب وادلر، اندرسون و تعدادی بچه دیگر که به برنامه ریزی این اعتصاب کمک کرده بودند لباس های نارنجی رنگ روشنی پوشیده بودند که نمادی از منع خشونت با اسلحه است. دو ساعت بعد بیش از 60 دانش آموز دیگر با پلاکاردهایی در دست به آن ها پیوستند. آنها به ترتیب در صفی آرام ایستادند. وادلر پلاکاردی با نوشته "دیگر هرگز" در دست داشت. هوا بسیار سرد بود و بسیاری از دانش آموزان لباس گرم نداشتند با این حال تمرکز خود را حفظ کردند، با وجود اینکه بعضی هایشان از سرما می لرزیدند.

ده ها تن از والدین به تماشا آمده بودند و چیزی نمی گفتند و با دوربین هایشان فیلم می گرفتند.صف های معترضین به آرامی در طول هجده دقیقه ایستادند.هیچ صدایی جز صدای بادی که به لبه پلاکاردها در دست بچه ها برخورد می کرد شنیده نمی شد.

بعد از پایان اعتصاب شهردار الکساندریا برای دست دادن با وادلر ایستاد و به او پیشنهاد داد تا حرفه مشاور حقوقی را دنبال کند، شاید هم روزی شهردار یا رییس جمهور شود! وادلر توضیح داد «در حال حاضر امکان پذیر نیست.» طبق قوانین آمریکا او نمی تواند رییس جمهور آمریکا شود زیرا او متولد اتیوپی است و فقط یک شهروند متولد آمریکا می تواند رییس جمهور شود.

وادلر در این تظاهرات گفت: امروز این برایم یک امتیاز است که اینجا هستم. صدای من شنیده شده است. من اینجا هستم تا داستان قربانیان را با صدای بلند بگویم. چرا که من می توانم و از من خواسته شده است.

او می گوید: امیدوارم مردم شروع به فکر کردن به داستان های ابراز نشده خود کنند و نگاهشان را به مسائل تعدیل کنند وقتی که هر چیزی را می توان تغییر داد.

ترجمه:

ریحانه جان‌بزرگی