به گزارش خبرگو ، ۱۶ ماه پیش، قبل از ماجرای هاروی واینستین، MeToo# و مشخصشدن آمار تجاوز جنسی در آمریکا این قصه با ایمیلی به روزنامه ایندیانا پلیس شروع شد، آنروز صبح این روزنامه گزارشی از بررسی ۵ماهه از اشتباهات مسئولین تیم ملی والیبالایالت متحده در مدیریت ادعاهای مربوط به آزار جنسی منتشر شده بود.
در آن نوشته شده بود: «من به تازگی گزارشی باتیتر «خارج از تعادل» را خواندم، تجربه من شاید خیلی به تحقیقات شما ربطی نداشتهباشد. مربی به من تجاوز نکرده بود، بلکه پزشک تیم دکتر لری نسار به من تجاوز کرده بود.من ۱۵ سالم بود و اینکار به اسم درمان پشت من انجام شد.»
اصلا امکان نداشت تا آن زمان راشل دنهولیندربداند که این حرفهایش با گذشت زمان بزرگترین رسوایی مربوط به سوءاستفاده جنسی رادر ایالت متحده باز کند، اتفاقی که تا سالها احتمالا تاثیر آن دیده میشود.
این موضوع میتوانست به سادگی پنهان شود، درستمثل بقیه کارهای نسار که بین سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۶ به اسم درمان پزشکی توسط مربیها،پلیس و ... پنهان شده بود. راشل میگوید کلیک کردن روی دکمهی ارسال ایمیل، تیری درتاریکی بود.
اما این حرفها به گوشی ناشنوا نرسید و دنهولیندردیگر نوجوان ضعیف ژیمیناست نبود، بلکه او وکیلی ۳۲ ساله و مادر ۳ بچه بود که قبولکرد تا اسمش را فاش کند و ماجرای خود را جلوی دوربینی به یک روزنامه توضیح دهد.برای شش ماه دنهولیندر به تنهایی روبروی نسار ایستاد.
اما با گذر زمان قربانیهای بیشتری جسارت پیداکردند تا سکوت خود را بشکنند، اسامی مثل سیمون بیلز، گبی داگلاس، آلی ریزمن،جوردین ویبر و بقیه افرادی که توسط نسار در طول دو دهه در دانشگاه ایالت میشیگان آنهارا مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته بودند.
پس منطقی است که دنهولیندر آخرین نفر از ۱۵۶دختر و زنی باشد که در طول ۷ روز دادگاه نسار سخنرانی کند. صبح روز چهارشنبه دردادگاه میشیگان او با قدرت و آرامش شروع به حرف زدن کرد، او در حرفهایش نه تنهابه نسار بلکه به تمام افراد و موسساتی که اجازه داده است که درنده جنسی به دخترانآسیب پذیر آزار برساند اشاره کرد.
سخنرانی ۳۶ دقیقهای او باعث شد تا قاضی روزمالیآکویلینا از نقش او در به عدالت رساندن یک متجاوزگر کودکان بگوید.
این قاضی گفت: «تو ارتشی از بازماندهها راساختهای و تو ژنرال ۵ ستاره آن هستی. تو باعث شدی همه این اتفاقها بیافتد، توباعث شدی همهی این صداها اهمیت پیدا کند. تو بزرگترین آدمی هستی که من تاحالا دردادگاه دیدهام.»
حتی در آخرین روز قبل از زندان، جایی که نسارقرار است بقیه زندگیاش را آنجا بگذراند، او نشان داد که درک کمی از ماهیت جنایتخود دارد. او نامهای برای قاضی نوشت، قاضی را به خودنمایی متهم کرد و ابرازنگرانی کرد که به علت تظاهرات به وجود آمده برای حرفهای قربانیها ممکن است سلامتروانش آسیب ببیند.
نسار در نامه خودش نوشته است: «کاری که منانجام دادم پزشکی بود نه جنسی، ولی به خاطر این موضوع من همهی اعتبار و حرمتم را از دستدادم. با این وجود من سعی میکنم رنج نبینم تا جلوی ورود استرس به جامعه و خانوادهامرا بگیرم. با این وجود نگاه کنید چه اتفاقی دارد میافتد، این اشتباه است. من پزشکخوبی بودم چون درمانهای من موثر بود و آن بیمارانی که الان دارند صحبت میکنندمن را تشویق میکردند و بارها پیش من برگشتند. رسانه آنها را قانع کرد که این کارغلط و بد است.»
وقتی نسار قبول نکرد که در دقایق آخر دادگاهاعتراف کند که مجرم است، دادگاه شدیدترین حکم را برای او صادر کرد؛ ۴۰ تا ۱۷۵ سالزندان.
تا الان فقط نسار مجرم شناخته شده است، امانشانههایی وجود دارد که قرار است کسانی که این مسئله را پنهان کردهاند هم پاسخگوشوند.
تقریبا بعد صدور حکم در روز چهارشنبه هفته گذشته دومینو شروع شد؛ رئیس دانشگاه میشیگان لو آنا سیمون، آن شب با وجود حمایتاعضای دانشگاه استعفا داد، روز جمعه مدیر بخش ورزشی دانشگاه اینکار را کرد. ۳ نفراز اعضای هیئت مدیره ژیمناستیک ایالت متحده هم این سازمان را ترک کردند.
هفته پیش هم تیم ژیمناستیک ایالت متحده اعلامکرد که قرار داد خود را با زمین تمرینی که نسار بسیاری از جرمهایش را در آنجا مرتکبشده بود لغو کردند.
ورزشهای کمی از نظر روانی و فیزیکی به سختیژیمناستیک هستند، ورزشی که در بالاترین محدودیتهایش محدودیتهای پتانسیل انسان رانجات میدهد. ولی قدرت هیچکدام واضحتر از دنهولیندر نبود، رهبر ارتشی که شجاعتشدر شکستن یک تابو به این زودیها فراموش نخواهد شد.
منبع: گاردین/ ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸/ مترجم: نیو صدر